Willie de Groot

Waar en wanneer ben je geboren?

Ik ben geboren in Beek en Donk op 21 april 1944.

Heb je nog broers en of zussen?

Ja, ik kom uit een gezin met 3 kinderen, ik heb 2 zussen.

Waar ben je opgegroeid en ging je naar school?

Ik ben opgegroeid in Boerdonk, ja eigenlijk in Beek en Donk, maar wij woonden in de huisjes vlak voor restaurant het Veerhuis aan de drukke Boscheweg. In verband met de veiligheid door de drukke Boscheweg ging ik in Boerdonk naar school.

Wat deed je voor opleiding na de lagere school?

Na de lagere school ging ik eerst ongeveer 3 maanden naar het seminarie in Tilburg bij de paters Oblaten, maar daar had ik het al gauw bekeken. Ik vond het 3 keer niks, dus terug naar huis en een vak leren. Dat werd de ambachtsschool in Gemert waar ik de opleiding metselaar volgde. Na het behalen van mijn diploma ging ik werken en volgde in de avonduren de P.B.N.A.-opleiding bouwkundig tekenaar en later ook nog weg- en waterbouwkundig tekenaar. Ook volgde ik nog een aantal cursussen voor de vrijwillige brandweer, o.a. Brandwacht en Levensreddende handelingen.

Wat voor type leerling was je?

Ik was een gemiddelde leerling en kon goed mee op school.

Ben je getrouwd of heb je een relatie?

Op 25 mei 1967 ben ik getrouwd met Nellie Rooijakkers, dus hebben we pas ons 50 jarig huwelijks jubileum gevierd.

Heb je kinderen?

Wij hebben 3 kinderen, 2 zonen Maarten en Eric en een dochter Anja.

Hoe is je loopbaan verlopen?

Na de ambachtsschool ging ik werken bij aannemersbedrijf van Eupen als metselaar. Van Eupen was een klein aannemersbedrijf dus het bleef niet bij metselen alleen. Je werd letterlijk voor alles ingezet. Bouwpeil uitzetten, kozijnen stellen, metselen natuurlijk maar ook dakdekken en alle verder voorkomende werkzaamheden. Wij hadden vooral veel werk voor de P.N.E.M. voor het bouwen van transformatorhuisjes in zo’n beetje in heel zuidoost Brabant. Hier heb ik ongeveer 4 jaar gewerkt. Zoals ik al zei had ik via avondstudie het diploma bouwkundig tekenaar behaald en nadat ik in 1963 had gesolliciteerd bij de gemeente Helmond als leerling tekenaar en werd ik hier ook direct aangenomen. Het was wel even een andere wereld en ook wel even wennen. Uiteraard was mijn werk heel veel tekenen, dus veel werk binnens huis, maar gelukkig mocht ik af en toe ook mee naar buiten om uitzetwerk te doen, te waterpassen, peilhoogtes uitzetten en landmeterswerk. Ondertussen volgde ik ook met goed gevolg nog de cursus Weg en Waterbouwkundig tekenaar, ook weer via P.B.N.A. Eind 1963 moest ik in Militaire dienst maar ik had geluk dat ik gemeente ambtenaar was, waardoor je als soldaat in die tijd  gewoon je normale loon kreeg doorbetaald in plaats van een vergoeding als Jan Soldaat.

Na 18 maanden dienstplicht kwam ik weer gewoon terug in dienst bij de gemeente Helmond. Op een bepaald moment kwam er een functie vrij bij de gemeente Beek en Donk als opzichter tekenaar waarop ik solliciteerde.

Ik werd aangenomen en 1 januari 1970 begon ik hier in de functie van weg- en waterbouwkundig tekenaar. Het ging allemaal prima en in 1983 werd ik hoofd van de tekenkamer. Het was een geweldige baan, ik was weliswaar hoofd tekenkamer, maar ik deed veel meer. Ik verrichtte veel uitzetwerk voor de aanleg van wegen in uitbreidingsplannen binnen de gemeente Beek en Donk en was hierdoor vaak buiten te vinden, ik zette bouwkavels uit en z.g. rooilijnen. Vaak moest je door braakliggende terreinen banjeren en terreinen welke overwoekerd waren met onkruid en netels. Soms moest je door waterpoelen of in weilanden waar paarden en koeien liepen. Het was eigenlijk wel vreemd. Liep je daar in een net pak met stropdas, want dat verlangde de gemeente in die tijd nog van haar werknemers, met een paar grote laarzen aan door de modder en weilanden te baggeren. Gelukkig is dat nu anders. Soms had je te maken met steigerende paarden en grote stieren. Ook gebeurde het dat de boeren je geen toestemming verleende om over hun grond te lopen en moest je een omweg maken, maar….ik had de tijd van mijn leven, heel mooi werk, veel in de natuur en leuke collega’s. Daarnaast was ik bij de vrijwillige brandweer waar wij regelmatig een oefening hadden en daarna gezellig samen waren. Het ging allemaal goed tot 1984.Tijdens een brandweerwedstrijd kreeg ik een acute hernia en moest naar het ziekenhuis. Opereren was de conclusie. Ik dacht… daar ben ik zo vanaf, opereren en klaar, maar dat viel vies tegen. Het genas slecht en in 1985 werd ik opnieuw geopereerd. Maar het bleef sukkelen, ik kon niks en ik zat in de ziektewet. Ik werd er zelfs depressief van en voelde mij helemaal nutteloos. Gelukkig vingen mijn vrouw en kinderen mij goed op en hierdoor kon ik er weer even tegen. In 1987 werd ik definitief afgekeurd. Het vervelende van hernia is dat je er aan de buitenkant niks van ziet, waardoor de buitenwereld geen idee heeft wat er aan de hand is. Je bent blij als je een stukje kunt wandelen. In het begin had ik nog een moestuintje, maar eigenlijk ging dat ook niet want als ik moest bukken ging het weer mis dus daar ben ik noodgedwongen ook mee gestopt. Ook bij de brandweer was het natuurlijk over, maar ik werd hier wel tot erelid benoemd. In totaal ben ik 5 keer voor hernia geopereerd maar echt beter werd het niet. Tot overmaat van ramp kreeg ik in 1994 nog een navelbreuk, onschuldig dacht ik maar ook hier viel het dubbeltje de verkeerde kant op. Er werd een matje geplaatst, maar dat scheurde uit. Dit heeft zich nog 12 keer herhaald, de laatste keer ben ik zelfs in Nijmegen 2 keer achter elkaar op dezelfde dag nog geopereerd, dat was echt kantje boord, maar gelukkig liep het toch nog goed af. Ik heb gelukkig wel therapie gekregen op Blixembosch waar ik echt goed geholpen ben, ondersteund door een psycholoog. Af en toe mocht ik bij Bloemkwekerij van Bragt nog wat rijden op een vrachtwagen als ik maar niet hoefde te tillen. Dit vond ik echt hartstikke fijn, ik voelde mij weer nuttig.

Waar heb je allemaal gewoond?

Opgegroeid dus in Beek en Donk, of misschien moet ik zeggen in Boerdonk omdat ik daar naar school ging. Toen we trouwden in 1967 zijn we in Boerdonk gaan wonen. Daarna hebben wij vanaf 1973 ongeveer 6,5 jaar aan de Burgmeester van de Weidenlaan gewoond. Vervolgens verhuisd naar de Pater Becanusstraat no.69 en na 17 jaar verhuisden wij naar Helmond aan de Flevolandhof 6, een mooie bungalow waar we met ontzettend veel plezier gewoond hebben, ook al was dit in Helmond. In 2003 zijn we weer terug gekomen in Beek en Donk in een appartement aan de Pater Vogelsstraat 62. In 2011 zijn we vanuit het appartement verhuisd naar de Eendracht 7 waar we dus alweer bijna 6 jaar met veel plezier wonen.

Ben je lid van een vereniging?

Uiteraard van onze buurtvereniging. Ik was 23 jaar bestuurslid van de vereniging “Kans plus” deze vereniging zet zich in voor mensen met een verstandelijke beperking. Het meest bekend is de hieronder vallende werkgroep muziekvereniging “Nooit Gedacht”.  Jarenlang heb ik mij als vrijwilliger ingezet bij Kans Plus. Behalve het orkest, hadden wij ook de z.g. soos. Hier organiseerden wij elke 2 weken een ontspanningsmiddag voor de jeugd en speelde  ik 7 jaar voor Sinterklaas en Kerstman. Ik vond dit fijn om te doen. Helaas ben ik in 2010 vanwege mijn gezondheid ook hier mee moeten stoppen.

Heb je hobby’s?

Jazeker. Fotograferen is een van mijn grote hobby’s. Nog steeds trek ik er graag op uit in mijn scootmobiel om vooral in de natuur foto’s te maken. Verder heb ik een aantal plakboeken waarin ik vanalles  uit het verleden heb bijgehouden en nog bijhoudt. Vroeger mocht ik ook graag nog een kaartje leggen, maar tegenwoordig is dat een beetje over en heb ik daar niet zo veel zin meer in.

Wat vind je prettig in onze buurt?

Alles, we wonen in een heel fijne buurt. Vooral het rolstoel wandelen en de ouderen uitstapjes vind ik nog steeds heel fijn.

Wat vind je niet prettig in onze buurt?

Ik zou het niet weten.

Heb je nog suggesties voor het bestuur ?

Helemaal niet, het is prima zo.

Wil je nog iets kwijt ?

Helemaal niks.

Wat vond je van dit interview.

Ik vond het heel gezellig. Je praat weer eens over dingen die je dacht vergeten te zijn.